Praga-Południe to wyjątkowa dzielnica Warszawy. Na jej obszarze znajduje się najwięcej arterii nawiązujących do nazw kontynentów, państw czy miast. Są tu m.in. ulice: Afrykańska, Czeska, Brukselska, Paryska, Meksykańska czy Urugwajska. Jednak najbardziej znaną z nich jest ul. Francuska. Najbardziej klimatyczną arterię Saskiej Kępy przedstawiam w cyklu "Stołeczne ulice".

Ulica Francuska wiedzie od placu Przymierza do ronda Waszyngtona i jest jedną z najpopularniejszych i najruchliwszych arterii w tej części miasta. Powstała w drugiej połowie lat dwudziestych ubiegłego wieku. Praktycznie od razu po wytyczeniu trasy w drugim i trzecim dziesięcioleciu XX wieku wzdłuż Francuskiej wybudowano domy oraz wille. Zabudowania arterii w dużej mierze zachowały swój stan i wygląd podczas II wojny światowej. W miejscach zniszczeń po zakończeniu działań wojennych wybudowano bloki mieszkalne.

Arterią już w połowie lat trzydziestych kursowała komunikacja miejska. Początkowo była to jedynie linia S. W latach późniejszych doszły kolejne linii łączące Pragę-Południe z resztą miasta. Francuska jeszcze przed 1939 r. zyskała jako jedna z pierwszych na Saskiej Kępie asfalt.

Często ulica Francuska nazywana jest najbardziej kulturalną arterią Pragi. Pod numerem 1 mieściła się galeria polskiego rzeźbiarza Bronisława Koniuszego, a pod "szóstką" znajdowało się Bistro Eugeniusza i Ireny Wojnar. Przychodzili tu znani i popularni mieszkańcy stolicy m.in.: piosenkarka Rena Rolska, prezenter telewizyjny Jan Suzin czy Zbigniew Sawan. Agnieszka Osiecka, polska poetka, autorka tekstów piosenek, pisarka często odwiedzała kawiarnię Baobab, która znajdowała się przy ul. Francuskiej 31. Pod numerem 12 mieszkała natomiast polska pisarka Danuta Mostwin. Na ul. Francuskiej organizowane są także dwie wielkie imprezy. Od 2006 roku jest gospodarzem popularnego Święta Saskiej Kępy, a od 2012 roku również Święta Francji.

Marcin Kalicki